Na indywidualnej wystawie Poli Dwurnik zostały pokazane prace z serii Ogród Apolonii. Cykl obrazów nawiązuje do libretta opery Georga Friedricha HändlaAlcina, w którym mieszkająca na wyspie czarownica zamienia byłych kochanków w rośliny i zwierzęta. Pod postacią zwierząt artystka przedstawia swoich kolejnych partnerów i idąc tropem tej metafory, analizuje swoje związki z nimi.

Erotyczna przeszłość to jeden z najcenniejszych i najbardziej strzeżonych skarbów kobiety. Tego sekretu nie dzieli się z rodzicami, przyjaciółkami, rodzeństwem ani nawet – a może zwłaszcza – z mężczyznami . Dlatego nie mogę podać wielu szczegółów dotyczących intymnych związków, które symbolizują zwierzęta na moich obrazach. [...] Powiem tyle: jesienią 2010 roku przeżywałam euforyczną „depresję“ po rozstaniu z chłopakiem. Dniami i nocami analizowałam wspólne chwile i moją dalszą przeszłość. Muszę przyznać, że nie jestem typem romansowym i każdy mężczyzna ucieleśniał w moich oczach spełnienie marzenia o idealnej, wiecznej miłości. I tak, zastanawiając się nad przyczynami kolejnej porażki, grą płci i „teatrem seksualnym“ oraz cechami charakteru poszczególnych partnerów, natrafiłam na operę Georga Friedricha Händla Alcina napisaną na kanwie Orlanda szalonego . Cóż to było za odkrycie! Oto znalazłam klucz do niekończących się wątpliwości. Mogłam już tylko zamknąć się w pracowni, zawierzyć intuicji, pamięci podświadomości i poprzez nadanie byłym chłopakom „zwierzęcych masek” zanalizować przeszłość i ją odczarować.*

*Pola Dwurnik, Na wyspie Alcyny, fragment tekstu z katalogu wystawy Erotyczny ogród Apolonii