Kichka: Life Is a Cartoon

Henri Kichka urodził się w 1926 roku w Brukseli. W 1942 roku wraz z rodzicami i dwiema siostrami został aresztowany przez gestapo. Przez trzy lata był więziony w różnych obozach koncentracyjnych. Matka i siostry zginęły. Ojciec zmarł w drodze do Buchenwaldu, z którego Henri został w 1945 roku wyzwolony. Po wojnie wrócił do Brukseli i się ożenił. Na świat przyszło czworo dzieci: Hannah, Michel, Iréne i Charly.

Jego syn Michel urodził się w Seraing w 1954 roku. W wieku 20 lat wyjechał do Izraela, gdzie założył własną rodzinę i rozpoczął karierę rysownika. W 2012 roku ukazał się jego komiks Drugie pokolenie. Ta powieść rysunkowa poświęcona jest jego młodszemu bratu, który popełnił samobójstwo. Jednak jej głównym tematem są relacje syna z ojcem, który był ofiarą i świadkiem Holokaustu. Książka pokazuje, że taka trauma determinuje psychikę wszystkich członków rodziny.

Bohaterami tego filmu są Henri Kichka i Michel Kichka.

Zofia Posmysz. Szrajberka. 7566. Auschwitz 1942–1945

W latach 1942–1945 Zofia Posmysz była więźniarką Auschwitz-Birkenau. Pracowała w kuchni i magazynie żywności jako szrajberka. Przeżyła marsz śmierci do KL Ravensbrück, ostatnie miesiące wojny spędziła w obozie Neustadt-Glewe. Po wojnie poświęciła się działalności literackiej i edukacyjnej. Została dziennikarką, za swoją misję przyjęła świadczenie o Holokauście.

Film stanowi zapis wywiadu z Zofią Posmysz przeprowadzonego przez Marię Annę Potocką w Międzynarodowym Domy Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu w roku 2012.

reżyseria: Maria Anna Potocka
zdjęcia: Adam Uryniak
czas trwania: 1 godz. 15 min, 12 s
rok produkcji: 2018
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Film dołączony jest do publikacji Zofia Posmysz. Szrajberka. 7566. Auschwitz 1942–1945. Więcej informacji >>

Henri Kichka. Więzień dziesięciu obozów

Henri Kichka urodził się w 1926 roku w Brukseli. Jego rodzice pochodzili z Polski. W trakcie wojny był więziony w 10 obozach: Camp d’Agde, Camp de Rivesaltes, Sakrau, Klein Mangersdorf, Tarnowitz-Nord, Sankt Annaberg, Kattowiz-Schoppinitz, Blechhammer, Gross-Rosen, Buchenwald. Został wyzwolony trzy dni przed dziewiętnastymi urodzinami. Tylko on z grona najbliższych przeżył. Po wojnie wrócił do Brukseli, gdzie założył rodzinę i mieszka do dzisiaj.

Film jest zapisem świadectwa Henriego Kichki zarejestrowanego w Brukseli na początku grudnia 2016 roku przez Delfinę Jałowik i Adama Uryniaka.

realizacja: Delfina Jałowik, Adam Uryniak
dźwięk: Stanisław Najmiec
tłumaczenie: Barbara Ostrowska
czas trwania: 48 min 43 s
rok produkcji: 2017
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK
współpraca: Centrum Sztuk Prześladowanych w Solingen

Film dołączony jest do publikacji Henri Kichka Byłem więźniem dziesięciu obozów. 1940–1945. Więcej informacji >>

Daniel Spoerri. Sztuka wyjęta z codzienności

Daniel Spoerri jest wielkim odkrywcą artystycznym. Jego główną inspiracją była „sztuka” kulinarna, czyli to, co człowiek je, na czym je, jak aranżuje scenę posiłku, co po sobie zostawia. Jego prace z cyklu Stoły-pułapki to wielkie wydarzenie w historii sztuki – dzieła, które równocześnie są dowcipne, ironiczne, nostalgiczne, a na dodatek zawierają w sobie nutę egzystencjalnego cierpienia związanego z przemijaniem. Trop „resztek po człowieku” podsunął mu koncepcje innych cykli.

Spoerri postrzega świat przedmiotów jak wielki słownik kryjący w sobie wyrafinowane znaczenia. Nauczył się z niego bezbłędnie korzystać. Ten słuch znaczeniowy – w połączeniu z typowym dla artystów Fluxusu filozoficznym poczuciem humoru oraz z właściwym smakoszom gestem ładnego nadmiaru – zdecydował o jego talencie. Dzięki tej wykwintnej kombinacji jego prace są zarazem mądre, poruszające i piękne.

Więcej informacji >>

Josephinum

Instytut Historii Medycyny Josephinum w Wiedniu posiada imponującą kolekcję blisko 1 200 woskowych modeli ludzkiego ciała i jego organów. Zbiory te są eksponowane w gablotach z drzewa różanego i szkła weneckiego. Obcowanie ze stworzonymi z niezwykłą precyzją  i artystyczną ekspresją eksponatami skłania do refleksji nad cielesnością człowieka i przemijaniem.

realizacja: Adam Uryniak
koordynacja: Adrian Kowalski
czas trwania: 5 min 9 s
rok produkcji: 2016
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

EVA & ADELE. Gesamtkunstwerk

EVA & ADELE to para artystek, które żyją i tworzą ponad granicami płci. Ich życiowa dewiza brzmi: GDZIEKOLWIEK JESTEŚMY, JEST MUZEUM. EVA & ADELE funkcjonują w przestrzeni publicznej jako dzieło sztuki. Artystki traktują swoje ciała jak żywą rzeźbę, ulice jak galerie, a wielkie wydarzenia artystyczne jak muzeum.

realizacja: Delfina Jałowik, Adam Uryniak
czas trwania: 25 min
rok produkcji: 2015
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Więcej informacji >>

Robert Kuśmirowski, bez tytułu

Robert Kuśmirowski z niezwykłą pieczołowitością i skrupulatnością odtwarza przedmioty z przeszłości, wzbudzając przy tym u odbiorcy poczucie niepokoju, zaburzenia chronologii i linearności czasu. Odwołuje się do pamięci oraz historii, rekonstruując jej nietrwałe obiekty, porusza wątek przemijania.

realizacja: Adam Uryniak
zdjęcia: Przemysław Filipowicz, Paweł Labe, Adam Uryniak
dźwiek: Krzysztof Nowak
montaż: Adam Uryniak
czas trwania: 7 min 14 s
rok produkcji: 2015
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Patchworkowe rodziny

Dwoje dzieci za pomocną szmacianych lalek przedstawia różne warianty funkcjonowania rodziny. Oprócz rodziców, dzieci i dziadków pojawiają się w nich także chłopak mamy i jej przyjaciółki oraz dziewczyna i chłopak taty. Za członków rodziny uznawane są również zwierzęta. Naturalność, z jaką dzieci wykonują te operacje, zapowiada zmianę świadomości w pojmowaniu rodziny.

autor: Małgorzata Markiewicz
zdjęcia, montaż: Adam Uryniak
czas trwania: 5 min
rok produkcji: 2015
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Michel Kichka. Drugie pokolenie

Zapis performansu, w trakcie którego izraelski rysownik stworzył w MOCAK-u mural. Podczas pracy artysta opowiada zgromadzonej publiczności o okolicznościach powstania komiksu Drugie pokolenie.

Książka Michela Kichki jest poświęcona jego skomplikowanym relacjom z ojcem, Henrim (urodzonym w 1926 roku, w 1942 wywiezionym do Auschwitz, gdzie przebywał przez 31 miesięcy), który jako jedyny w rodzinie przeżył Holokaust. Narracja prowadzona z punktu widzenia syna pokazuje, że doświadczenia ojca w Auschwitz i innych obozach wywarły znaczący wpływ zarówno na losy poszczególnych członków rodziny, jak i wiele aspektów ich życia.

Michel Kichka jest jednym z najważniejszych izraelskich karykaturzystów i twórców komiksów. Urodził się w 1954 roku w Belgii, a w wieku 20 lat wyemigrował do Izraela. Jako profesor wykłada na Bezalel Academy of Arts and Design w Jerozolimie. Regularnie współpracuje z międzynarodowymi gazetami i agencjami informacyjnymi, takimi jak CNN czy „Courrier international”. Jest także członkiem organizacji Cartooning for Peace.

realizacja: Adam Uryniak
kurator projektu: Delfina Jałowik
czas trwania: 21 min
rok produkcji: 2014
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Film dołączony jest do publikacji Polska – Izrael – Niemcy. Doświadczenie Auschwitz dzisiaj. Więcej informacji >>

Ja, Krzysztof

Krzysztof Niemczyk (1938–1994) to legendarny krakowski twórca: pisarz, malarz, pianista, performer i autor niekonwencjonalnych działań artystycznych – przyjaźnił się z kręgami Galerii Foksal, Galerii Krzysztofory oraz Tadeuszem Kantorem i Henrykiem Stażewskim. Był synem skrzypka Wacława Niemczyka, bratem aktorki Moniki Niemczyk oraz bratankiem aktora Leona Niemczyka. Funkcjonował na marginesie życia artystycznego.

Otwarcie mówił o swoim biseksualizmie, w akcjach sytuacjonistycznych często się obnażał. Z powodu skandalizującego stylu życia był kilkakrotnie aresztowany i umieszczany w szpitalu psychiatrycznym.

Film jest połączeniem fabularyzowanych scen opartych na fragmentach dzienników  Krzysztofa Niemczyka z zapisem spektaklu, który odbył się w jednej z sal wystawowych MOCAK-u. W przestrzeni wideoinstalacji aktorka Monika Niemczyk, wcielająca się w postać swojego brata, porusza się wokół widzów siedzących pośrodku sali. Wprost do widzów wypowiada tekst złożony z fragmentów listów Niemczyka z aresztu śledczego przy ulicy Montelupich w Krakowie i ze szpitala psychiatrycznego w Kobierzynie,

reżyseria: Natalia Korczakowska
scenariusz na podstawie dzienników Krzysztofa Niemczyka: Natalia Korczakowska
zdjęcia, montaż: Adam Uryniak
scenografia: Ewa Mroczkowska
dźwięk: Krzysztof Nowak
muzyka: Marcin Lenerczyk
charakteryzacja: Magdalena Kij
kostiumy: Marek Adamski
kierownik produkcji: Jagna Strama
szwenkier: Paweł Labe
obsada: Monika Niemczyk, Tomasz Wygoda
czas trwania: 1 godz 3 min
rok produkcji: 2014
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Więcej informacji >>

PDP Orkiestra. Spokojna Tour Now

Zapis występu studentów Pracowni Działań Przestrzennych z warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, kierowanej przez Mirosława Bałkę.

Młodzi artyści wcielili się w niecodzienne dla siebie role i na kilkanaście minut zmienili się w muzyków. W trakcie tego performansu grupa indywidualistów musiała stać się zespołem.

Występ PDP Orkiestra zainaugurował 16 maja 2013 działalność przeznaczonej dla studentów Galerii Re.

realizacja: Adam Uryniak
zdjęcia: Mikołaj Syguda, Adam Uryniak, Przemysław Filipowicz
montaż: Adam Uryniak
koordynator projektu: Katarzyna Wąs
czas trwania: 19 min 28 s
rok produkcji: 2013
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Więcej informacji >>

Wilhelm Brasse. Fotograf. 3444. Auschwitz 1940–1945

W marcu 2010 roku Maria Anna Potocka przeprowadziła wywiad z Wilhelmem Brassem. Na podstawie jego relacji powstał między innymi film, w którym więzień i główny fotograf Auschwitz opowiada o latach spędzonych w obozie koncentracyjnym.

reżyseria: Maria Anna Potocka
zdjęcia: Mikołaj Łebkowski
montaż: Maria Anna Potocka, Adam Uryniak
koordynator projektu: Delfina Jałowik
czas trwania: 43 min
rok produkcji: 2011
produkcja: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Film dołączony jest do publikacji Wilhelm Brasse. Fotograf. 3444. Auschwitz 1940–1945. Więcej informacji >>

Zachęcamy również do zapoznania się z nagraniami MOCAK-u na muzealnym kanale YouTube [zobacz filmy >>>]