„Na ścianie, mniej więcej na wysokości oczu, wisi oprawiony rysunek. Ty stoisz na podłodze, rysunek wisi na ścianie. Między tobą a nim nie ma żadnego kontaktu, osobowego czy somatycznego. Ten brak kontaktu zawsze mi bardzo doskwierał (…). Pomyślałem więc, co by się stało, gdyby rysunek zaczynał się od podłogi”. Umieszczony na stosie cegieł rysunek znajduje się na wysokości twarzy odbiorcy. Poprzez ten zabieg powstaje wrażenie konfrontacji z drugą osobą.