Charakterystyka klas wyższej, średniej i ludowej w Polsce¹

Maciej Gdula

Przemysław Sadura

Klasa wyższa

Specyficzną dyspozycją klasy wyższej jest nastawienie na czystą przyjemność. Oznacza to oddawanie się praktykom kulturowym i przyswajanie dóbr kulturowych polegające na wyrzekaniu się celowości zewnętrznej wobec samego praktykowania. Bezinteresowność jest tu negowaniem instrumentalnego wymiaru działania i uznawaniem wartości, jakie dane praktyki mają same w sobie. Kontemplacja dzieła sztuki lub natury jest dobrym, ale skrajnym przykładem realizowania się tych dyspozycji, bo znajdują one wyraz także w codziennych aktywnościach, związanych z jedzeniem, pracą lub uprawianiem sportu.

¹Niniejszy artykuł jest fragmentem tekstu Macieja Gduli i Przemysława Sadury Style życia jako rywalizujące uniwersalności (w: M. Gdula, P. Sadura, Style życia i porządek klasowy w Polsce, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2012, s. 34-64). Tytuł pochodzi od redakcji.

Artykuł w całości dostępny jest w wersji drukowanej dziesiątego numeru MOCAK Forum.