We wtorek 7 stycznia 2014 o godzinie 18 Biblioteka MOCAK-u zaprasza na dyskusję promującą książkę Marty Kufel „Błędne Betlejem” Tadeusza Kantora, która właśnie ukazała się nakładem Księgarni Akademickiej. O książce porozmawiają Dariusz Kosiński, Grzegorz Niziołek oraz autorka.

„Jestem przekonany, że książka ta ma szansę stać się prawdziwym wydarzeniem w polskiej »kantorologii«, cierpiącej na pewną dogmatyczność i powtarzalność sądów. Precyzyjna argumentacja, odwaga i zasięg interpretacyjnej wyobraźni, a przede wszystkim głębia i waga stawianych pytań i formułowanych tez, sprawiają, że jest to książka naprawdę niezwykła, jedna z ważniejszych, jakie zdarzyło mi się ostatnio czytać”.

Z recenzji wydawniczej profesora Dariusza Kosińskiego

Spotkanie odbędzie się w sali audiowizualej

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Marta Kufel – absolwentka dramatologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktorantka Wydziału Polonistyki UJ na specjalności teatrologicznej. W swoich badaniach nad polskim teatrem XX wieku podejmuje próbę łączenia chrześcijańskiej nieortodoksyjnej teologii z wybranymi zjawiskami polskiego teatru oraz nowoczesnej filozofii. Jest laureatką konkursu Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie na najlepszą pracę magisterską z wiedzy o teatrze, której rozwinięcie stanowi książka „Błędne Betlejem” Tadeusza Kantora, Kraków 2013. Kieruje grupą badawczą, opracowującą książkę o anglosaskich serialach ostatniej dekady. Publikowała między innymi w „Teatrze” i „Performerze”.

Dariusz Kosiński – profesor w Katedrze Performatyki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmował się historią i teorią sztuki aktorskiej XIX wieku (Sztuka aktorska Wandy Siemaszkowej, Kraków 1997; Sztuka aktorska w polskim piśmiennictwie teatralnym XIX wieku…, Kraków 2003; Dramaturgia praktyczna. Polska sztuka aktorska XIX wieku w piśmiennictwie teatralnym swej epoki, Kraków 2005). Obecnie bada swoistość polskiej tradycji teatralnej i performatywnej (Polski teatr przemiany, Wrocław 2007; Teatra polskie. Historie, Warszawa 2010 i Teatra polskie. Rok katastrofy, Kraków 2013) oraz interpretacje dramatu (między innymi Sceny z życia dramatu, Kraków 2004). Do końca 2013 roku pełnił funkcję dyrektora programowego i naukowego Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Wspólnie z Ireneuszem Guszpitem redaguje i publikuje edycje pism teatralnych Juliusza Osterwy, przygotowuje do druku również syntezę polskich sztuk przedstawieniowych. Jest członkiem Rady Naukowej miesięcznika „Dialog”, Rady Naukowej Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie oraz Komisji Nauk o Sztuce PAN.

Grzegorz Niziołek – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. W obszarze jego zainteresowań znajduje się polski teatr XX i XXI wieku, związki teatru i historii, tradycja romantyczna w polskim teatrze, krytyka teatralna, a także najnowsze zjawiska artystyczne w teatrze polskim i europejskim oraz przestrzeń teatralna. Swoje badania poświęca twórcom polskiego teatru, takim jak Jerzy Grotowski, Krystian Lupa, Krzysztof Warlikowski, Jerzy Jarocki, Włodzimierz Staniewski, Grzegorz Jarzyna (Sny, komedie, medytacje, Kraków 2000; Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy, Kraków 1997; Warlikowski. Extra ecclesiam, Kraków 2008). Kierownik literacki Starego Teatru w latach 2004–2007, pomysłodawca i dyrektor artystyczny dwóch edycji festiwalu re_wizje poświęconych współczesnym reinterpretacjom tekstów romantycznych i antycznych. Współzałożyciel i wieloletni redaktor naczelny czasopisma teatralnego „Didaskalia”. Ostatnio opublikował książkę Polski teatr Zagłady, Warszawa 2013.